Prinses Gloria von Thurn und Taxis: “De grootste fraude is ongetwijfeld de klimaatnoodtoestand”

Ze houdt van provocaties, verdedigt tradities en keert zich tegen maatschappelijke taboes: prinses Gloria von Thurn und Taxis in een interview.
Ze leeft evenzeer voor de schijnwerpers als voor dissidentie: prinses Gloria von Thurn und Taxis is moeder, auteur, strijdlustige katholiek en al decennialang een publieke figuur die op zoek is naar spanning. En die vindt ze – soms als een oogverblindende "popprinses" of een controversiële stem in politieke talkshows, en soms als een devoot katholiek die ongemakkelijke onderwerpen aansnijdt en taboes doorbreekt.
Voor haar is provocatie echter geen doel op zich, maar een middel om verwaarloosde kwesties onder de aandacht te brengen. In haar nieuwe boek, "Better Unheard Than Unheard", behandelt de prinses de fundamentele vragen van onze tijd vanuit een uitgesproken katholiek perspectief: Wat houdt een samenleving bijeen? Waar liggen de grenzen tussen vrijheid en willekeur? En welke rol spelen geloof en traditie in een steeds sneller veranderende wereld?
In een interview met de Berliner Zeitung spreekt Gloria von Thurn und Taxis over de waarde van tegenstrijdigheden, boodschappen die dieper gaan dan het schandaal en een televisieoptreden dat haar tot op de dag van vandaag vergezelt.
Mevrouw von Thurn und Taxis, de titel van uw boek laat er geen twijfel over bestaan: u beledigt liever dan genegeerd te worden. Loopt u niet het risico dat uw argumenten verloren gaan en dat uiteindelijk alleen het schandaal overblijft?
Dat zou kunnen kloppen, maar de kans is klein. Hoe weet ik dat? De mensen die me op straat aanspreken, weten precies waar ik voor sta.
Critici beschuldigen u ervan luidruchtig te zijn, maar niet diepzinnig. Wat zijn volgens u de maatschappelijke of politieke voordelen van uw standpunten?
Diepte van de inhoud? Dat is precies waarom ik dit boek heb geschreven. Ik ben een zogenaamde pro-lifer, wat betekent dat ik pleit voor een cultuur van leven in een omgeving die al decennialang gedoemd lijkt tot een cultuur van de dood. Of er politiek gewin te behalen valt, is niet belangrijk – als christen ben ik simpelweg geroepen om te vechten voor een leven in vrijheid.
Christelijke waarden, met name het katholicisme en de Tien Geboden, vormen de basis van uw betoog. Waarom klinken uw standpunten vaak meer als isolatie dan als liefdadigheid?
Natuurlijk, als iemand tegen zijn eigen geweten in handelt, klinken de geboden altijd als kritiek – dat is volkomen natuurlijk. Maar naastenliefde uit zich vooral in het bespreken van zelfs ongemakkelijke zaken. Het zijn in de eerste plaats geboden van liefde die worden doorgegeven. Alles is vrijwillig. Liefde laat zich nooit afdwingen. Dit betekent dat eerst de overtuiging moet groeien dat Gods geboden en de sacramenten een hulpmiddel zijn om het leven op aarde met tevredenheid te beheersen.
Je schrijft: "Ik zou het vreselijk saai vinden als iedereen het met me eens was." Dat klinkt een beetje als "provocatie ten koste van alles". Zou je zelfs een linkse of atheïstische rol op je nemen, alleen maar om het interessant te houden?
Als het alleen om de kunst van het debatteren ging, kon ik elk standpunt verdedigen. Maar grapjes terzijde, zelfs binnen een conservatief wereldbeeld bestaan er verschillende meningen. Zelfs Jezus' apostelen debatteerden onderling. Zoals we allemaal weten, zijn er evenveel wegen naar God als er mensen zijn. Verschillende perspectieven zijn goed om je eigen standpunten in twijfel te trekken. Er is zoveel mis met ons, en zoveel onderwerpen worden verzwegen omdat ze als giftig worden beschouwd. Daarom behandel ik ze in mijn boek.
Het behoud van traditionele waarden is een centrale zorg voor u en lijkt voor sommigen een afwijzing van vooruitgang en maatschappelijke ontwikkeling. Wijst u de moderniteit af, of gelooft u dat traditie en vooruitgang elkaar niet uitsluiten?
In het Westen is het idee wijdverbreid dat vooruitgang en traditie elkaar uitsluiten. In het hypermoderne Azië is echter duidelijk te zien hoe religie, familietraditie en vooruitgang naast elkaar bestaan en elkaar wederzijds verrijken.
Een van de hoofdstukken in het boek heet "De verdeelde samenleving". Wie draagt volgens u de grootste verantwoordelijkheid hiervoor: politici, linkse activisten, de zogenaamde zwijgende meerderheid of de AfD?
De verdeeldheid in de samenleving kent vele oorzaken. We kunnen alleen de uiterlijke symptomen herkennen; de oorzaken en daders zijn moeilijk te identificeren. Wat zeker is, is dat de politieke cultuur is veranderd en dat de verdeeldheid in de samenleving politiek gemotiveerd is. De coronacrisis heeft een helder inzicht gegeven in de methoden die de heersende klasse gebruikt om het volk te betuttelen en te onderdrukken.

Je pleit voor een terugkeer naar meer eerlijkheid in het publieke debat. Wat beschouw je als het grootste sociale zelfbedrog van onze tijd?
De grootste oplichterij die de bevolking ooit is voorgeschoteld, is ongetwijfeld de klimaatcrisis, met de dreiging dat de wereld zal afbranden als iedereen niet onmiddellijk zijn portemonnee trekt en de controle over zijn leven overdraagt aan de autoriteiten. De persoonlijke CO2-voetafdruk zegt hallo. Het gaat tenslotte om niets minder dan het redden van de wereld. We kunnen toch wel zonder vrijheid en welvaart? Deze horrorverhalen zijn gepaard gegaan met vele andere oplichterijen, afleidingsmanoeuvres die perfect geschikt zijn om mensen af te leiden van de echte problemen. Panem et circenses, er is niets veranderd.
U wijst herhaaldelijk op tegenstrijdigheden binnen het linkse spectrum van meningen. U haalt de slogan "Haat is geen mening" aan en vergelijkt die met kreten als "Heel Berlijn haat de AfD!" Welke conclusies trekt u hieruit?
Het is net als op school: sommigen mogen alles, en anderen (meestal degenen die altijd hun huiswerk maken en op tijd op school zijn) krijgen meteen een vermelding in het klassenregister of een waarschuwing als ze ook maar één keer in opstand komen.
In het hoofdstuk "Een mensenrecht op migratie?" beschrijft u "etnisch-culturele diversiteit" als een "gevaarlijk sociaal experiment" en vraagt u: "Willen mensen onze samenleving opzettelijk vernietigen?" Wat is uw antwoord op deze vraag?
Links heeft geen probleem met sociale experimenten, omdat zij mensen zien als hernieuwbare hulpbronnen waarmee vrijelijk geëxperimenteerd kan worden voor een betere toekomst. Conservatieven zien elke mens als een unieke schepping van God, waarmee onder geen enkele omstandigheid geëxperimenteerd mag worden. Veranderingen moeten alleen zeer voorzichtig worden doorgevoerd en alleen wanneer het vrijwel zeker is dat het resultaat beter zal zijn dan de vorige situatie.
Ruim 20 jaar geleden veroorzaakte u een tv-schandaal met uw uitspraak dat Afrika een aidsprobleem had "omdat zwarte mensen graag seks hebben". Hoe beoordeelt u de daaropvolgende verontwaardiging, en zou u dat vandaag de dag weer zeggen?
Natuurlijk liet ik me door Friedman provoceren, omdat hij de paus de schuld gaf van de uit de hand gelopen aidsepidemie. Anticonceptie is een zeer lastig onderwerp, en niet alleen in Afrika. Hier is het net zo, anders zouden we niet zoveel abortussen hebben. Iedereen die seks heeft, weet immers dat deze daad inherent reproductief is en tot zwangerschap kan leiden. Tegenwoordig zou ik het diplomatieker formuleren.
Prinses Gloria van Thurn en Taxis: Liever ongehoord dan ongehoord . Langemüller Verlag. 240 pagina's. €22.
Berliner-zeitung